چالش‌های امروز در آینه نوستالژی؛ «چلوکبابی حاجی مولوی» قصه انتخاب است
به گزارش خبرنگار مهر، رها حاجی‌زینل کارگردان نمایش «چلوکبابی حاجی مولوی» که این شب‌ها در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه رفته است در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: نمایش «چلوکبابی حاجی مولوی» داستان پسر یک خانواده اشرافی و تعزیه‌خوان است که تصمیم می‌گیرد تا برای رونق چلوکبابی و تبلیغ آن جمعی از افراد دربار، شهربانی و بازار را دعوت کند. پدر و مادر او فوت کرده‌اند و در واقع بی‌بی این خانواده را مدیریت می‌کند. او یک تنه با این تصمیم پسر مخالفت می‌کند و به رغم اصرارهای او پسر این مهمانی را برگزاری می‌کند اما اتفاقی در آن می‌افتد که همه چیز را تغییر می‌دهد.
وی درباره چرایی انتخاب این نمایشنامه گفت: این قصه، قصه انتخاب است. گاهی انتخاب می‌تواند مسیر ما را به نحوی پیش ببرد که نفع یا ضرری تا سال‌ها با ما همراه باشد. بحث تعزیه و دربار بیشتر جنبه تزئینی دارد تا کلیت قصه را به جلو ببرد. انتخاب در این نمایش به چالش کشیده می‌شود. همینطور این مسئله قابل کتمان نیست که ما هنوز هم خانواده‌هایی داریم که تعصب‌های اذیت کننده‌ای دارند طوری که گاهی حق انتخاب برای زنان به شکل غیرقابل قبولی محدود می‌شود. شخصیت دخترِ شیرینی خورده نمایش از خانواده‌اش می‌خواهد تا اجازه دهند او امسال نقش زینب را برای تعزیه بخواند اما مادرش مخالفت می‌کند. داستان تنها مربوط و محدود به سال ۴۶ نمی‌شود و حرفهای نمایش برای مخاطبان امروز است. کماکان اگر این داستان را ببینیم می‌توانیم با بسیاری از بخش‌های آن همذات پنداری کنیم و اتفاقات و مسائل آن کاملاً به روز است.
وی درباره میزان تمرین‌های نمایش و انتخاب بازیگران توضیح داد: تنها ۲ ماه تمرین داشتیم و در مسیر تمرین با چالش‌های مختلفی مواجه شدیم و ناگزیر به علت بیماری یک تغییر بازیگر داشتیم. از سه، چهار روز پیش اجراهای ما شروع شده و پیش از عید تعدادی اجرا خواهیم داشت و پس از توقفی هشت روزه دوباره اجراهایمان را از سر می‌گیریم. بازیگران ما همه از بازیگران حرفهای و و کارکرده هستند. ابتدا رضا بهرامی و نساء یوسفی و محمدعلی سلیمان‌تاش را مورد بررسی قرار دادیم. از رضا بهرامی «خاک سفید» و از نساء یوسفی نمایش «جن زدگان» را را دیده بودم. دنبال خانواده‌ای می‌گشتم که وقتی راجع به نوستالژی‌ها و گذشته گفته می‌شود درک خوبی از آن فضا داشته باشند و برای همین از بازیگرانی استفاده کردم که خودشان رده سنی ۴۰، ۴۵ سال را دارند و نوستالژی را تجربه کرده‌اند. جنس بازی سلیمان‌تاش به نحوی بود که به خوبی شکل طنازی شخصیت را هم در ظاهر و هم در نحو بازی پرداخت می‌کرد. سامان کرمی به دلیل جثه و نوع بازی‌اش در کمدی‌ها تأثیر بسیار خوبی دارد. نیلوفر ذوالفقاری و سحر گلشیرازی هم بازیگرانی بودند که پیش از این تجربه‌های خوبی در تئاتر داشتند.
این کارگردان تئاتر درباره سالن اجرا بیان کرد: نوفل‌لوشاتو نسبت به سالن‌های دیگر شرایط مالی مناسب‌تری فراهم کرده بود تا گروه‌ها مسیر اجرایشان هموارتر شود. من در ۱۶ اجرایی که داشته‌ام حدود ۱۲ تایشان را در همین جا اجرا کرده‌ام. اگر اجرایی خوب باشد آنها از آن حمایت می‌کنند و ما توانستیم این نمایش را به حمایت و تهیه‌کنندگی داوود نامور در سالن خود او روی صحنه ببریم. البته با چالش‌های اقتصادی قابل توجهی هم مواجه شدیم. بازیگران ما همه دستمزد داشتند و گریمور و صحنه و تبلیغات همه هزینه‌های قابل توجهی داشت و ما برای روی صحنه بردن این نمایش با سختی‌ها و چالش‌های بسیاری مواجه شدیم.
حاجی‌زینل در پایان گفت: خیلی‌ها آمدند و گفتند ما هم خندیدیم، هم گریه کردیم، هم به فکر فرو رفتیم. گاهی به شخصیت‌ها حق می‌دادیم و گاهی حق را از آنها می‌گرفتیم. خدا را شکر در این چند شب با استقبال زیادی مواجه شدیم. با وجود ایام عید تصور می‌کردم که فروش ما ضربه بخورد اما اینطور نشد و مخاطبان به سالن ما آمدند و دیدند و تحلیل کردند. این نمایش هم بار کمدی داشت و هم بار اندوه. از تیم پروژه که به من اعتماد کردند سپاسگزارم. این نمایش حاصل تلاش یک کار تیمی و گروهی است و دغدغه ما این بود تا یک اثر فاخر و هنری را روی صحنه ببریم. از اعتماد علی صفری نویسنده کار خیلی ممنونم و همینطور از تلاش‌های داوود نامور تهیه‌کننده اثر که علاوه بر درآمدزایی دغدغه هنری دارد.
نمایش «چلوکبابی حاجی مولوی» از ۲۱ اسفند تا ۱۵ فروردین هر شب ساعت ۱۹:۳۰ در عمارت نوفل‌لوشاتو روی صحنه می‌رود.
عوامل اصلی این نمایش عبارتند از نویسنده: علی صفری، کارگردان: رها حاجی‌زینل، تهیه‌کننده: داوود نامور، بازیگران: نساء یوسفی، رضا بهرامی، آرام نیک‌بین، سحر گلشیرازی، نیلوفر ذوالفقاری، محمدعلی سلیمان‌تاش، محمدحسین آرمیده.
در خلاصه داستان این نمایش آمده است: خانواده مولوی صاحب یکی از قدیمی‌ترین چلوکبابی‌های تهران هستند، پسر بزرگ خانواده برای رونق بیشتر چلوکبابی در صدد برگزاری یک مهمانی بزرگ است اما این ولیمه آن طور که باید پیش نرفته و به یک تراژدی می‌انجامد.
